Carmen Veledae

Джерело: Peter Wieselgren. Völo-Spa hoc est Carmen Veledæ. Londini Gothorum. Ex officinal Berlingiana. 1829.

 

¹ Ore faventes

Accipiatis,

Ordine quovis

Scandiac alumni!

Facta docebo

Соеliferentis;

Carmen anvitum

Quippe recordor.

 

² Musa Gigantum

Sum memor ævi

Prisci, et ab illis

Docta magistris.

Ante novenûm

Sum memor orbum,

Quam arboris orbis

Exstitit herba.

 

³ Temporis Eos,

Quum Chaos; æquor

Tumque earebat

Litore et undis.

Terra nec enat,

Arcuat haud se

Cœlum. Erat оmnе

Pondus inane.

 

⁴ Prole Boræa

Astra locantur,

In medioque

Terra сreatur.

Austrifer arces

Montium sincures

Sol viridesque

Elicit herbas.

 

⁵ Sol bijugas, quo

Irradiatur

Pallida buna,

Deserit austrum

Postea numquam

Constitit almus

Sol, suа linquens

Atria, numquam

Astra quierunti,

Luna nес errans.

 

⁶ Consulit altis

Tum soliis, queis

Sancta sedebat,

Concio Divum.

Noctibus, horis,

Queis nova luna,

Atque diebus

Quadrifidis, quo

Computet annos,

Nomina dicit.

 

⁷ Convenit Idâ

Cœtus Asarum,

Erigis a{x}as^[1]

Templaque сelsa,

In fabricisque

[Viribus utens

Omnia tentat]

Excoquit aurum,

Armaque pacis

Affabre eudit.

 

⁸ Aleâ et illa

Luditur arce,

Aurea namque

Floruit ætas;

Tresque puellæ

Donec adessent

Stirpe gigantum

Fata ferentes.

 

⁹ Consulit altis

Tum soliis, queis

Sancta sedebat,

Concio Divûm:

Nunc quis eorum

Numina diva

Redderet æthræ,

Æquori humoquc.

 

¹⁰ Omne sibi quæ

Attrahit, hæc vis

Prima; secunda,

Cui patiendum.

Viribus ora

Sunt data nostra,

Intimâ humoque

Dulce quíescunt.

 

¹¹ Evocat illas

Lunaque; ventus

Quatuor exstant

His; at eaedem,

Sive furantes,

Sive quietæ,

Seu quatientes,

Sive represssæ.

Aёris illa

Numina dura,

Effera, nimbus

Quæ tenet, astra

Quando minatur;

Vuisque colorans,

Visque novatrix

Numina, coeli

Quac tenet aër,

Enumeravi.

 

¹² Numina terra

Haec tenet: illud,

Quod bene jungit,

Quodque susurrat

Fontibus, et quod

Floribus exstat,

Quercubus et quod

Dulce sub umbris

Cortice tectum

Carmina cantat.

 

¹³ Jam referenda

Numina aquarum,

Inde ab eo, quod

Dormit in una

Terra, ad apertum,

Monte relicto

Quod mare quærit,

Arva pererrans.

 

¹⁴ Huc referenda:

Stilla quieta,

Fluminis æstus,

Quæ petit astra

Unda, sepulchra

Quæque pererrat,

Gutta rosarum

Splendida, turbo,

Unda nivosa

Et glacialis,

Quam vehit aiâ

Horrisonante

Magna procella.

Tempus in оmne

Numina in undis

Commemoranda.

 

¹⁵ Cælitus ignis

Nunc venit, Asæ,

Tres, amor et vis

Queis, veniebant.

Litore, quod jam

Exstitit, adsunt

Ascur et Embla

Numine at orbi.

 

¹⁶ Non animantes

Mente carebant,

Sanguine, gestu

Atque colore.

His animum Odin

Dat; rationem

Hœnir;. et addit

Organa Lodur.

 

¹⁷ Fraxinus exstat;

Hæc Spatii arbor.

Sidera tangit

Lacteum et orbcm.

Hinc petit imber

Vallem; et obumbrat

Frondea semper

Temporis undas.

 

¹⁸ Inde рuellæ,

Quas tegit umbra,

Omne scientes

Egrediantur.

Tres moderantes

Quod fuit, est et

Fiet; in ære

Carmina sculpunt.

Jura ferentes,

Qui moriantur

Constituunt et

Fata ministraut.

 

¹⁹ Est memor, ætas

Aurea quando

Deficiebat,

Musa: ter ustum

Quum fuit Aurum

Sole sub almo,

Viscere terræ

Erutum ab imo.

Vivit id usque

Tempora nostra.

 

²⁰ Numus et audit,

Quo venit hospes;

Numen et istud,

Quod bona spondet,

Fascinat ursos,

Edocet artes,

Semper amatum a

Gente maligna.

 

²¹ Consulit altis

Tum soliis, queis

Sancta sedebat,

Concio Divûm,

An sibi detur

Pœna benignis,

Aut semel ultis

Aut daretur?

 

²² At jaculatur

In populos tum

Odin; et illa

Prima sub astris

Pugna. Fatiscit

Murus Asarum;

Sub pede Vanûm

Surgit arena.

 

²³ Consulit altis

Tum soliis, queis

Sancta sedebat,

Concio Divûm:

Cur neget orbi

Sol radios; cur

Luna gigante

Occidat аtrо?

 

²⁴ Tum capit ira

Sæva Thoronem.

Ille quiete

Nullus inaudit

Jurа soluta,

Pacta negata,

Sanctaque cuncta

Vincula fracta.

 

²⁵ Seit quoque Musa,

Quâ tegat Heimdal

Arbore cornu;

Fons sub eadem

(Cœliferentis

Lumen) inundat

Omne, citata.

Percipitisne?

 

²⁶ Sola sedebat

Quæ sapit; illam

Advenit Odin.

"Quare rogando

Sollicitabis?

Omnia novi.

Novi, oculum quo

Fonte tegebas.

Poculo eodem

Lumine Mimer

Utitur, оmnеm

Solis ad ortum.”

Percipitisne?

 

²⁷ Huic dedit Odin

Spintera et aurum;

Carmina sacra

Reddidit illa:

(Nam super orbes

Lumina volvit)

 

²⁸ "Agmina quærunt

Valkyriarum

Eminus arva

Læta Deorum.

Fata futura

Parca gubernans

Advenit, acri

Ense corusca;

Tela vibrantes,

Agmine denso,

Valkyriæque

Hancce sequuntur.”

 

²⁹ Balderis ictum

Odine nati,

Musa videbam

Sanguine sparsi.

Valle vigebat

Antea Viscum,

Quod suреr arvo

Exstitit insons.

 

³⁰ Germine ab isto

Missile factum

Hoederis (ipsa

Verba nefanda!)

 

³¹ Balderis ultor,

Frater itemque,

Bis modo solem

Viderat almum.

Non lavat ora,

Pectine nullo

Utitur ille,

Baldere inulto.

Damnaque coeli,

Vescere terræ,

Frigga dolebat.

Percipitisne?

 

³² Visus ab illa

Locho malignus;

Isse ligatur

Luco in aquoso.

Anxia Sigyn

Adsidet, illum

Commiserescens.

Percipitisne ?

 

³³ Amnis ad ortum

Solis inerrat

Valle veneni;

Volvit et enses,

Theсa vocata.

Versus et arctos

Emicat Ædes

Rupis opacæ.

Versus et austrum

Sole propinquo

Brimer, Asylum,

Lucis, inardet.

 

³⁴ Arx procul ignem

Solis, in ora

Mortis; in axem

Ostia vergunt,

Pureque stillant

Porro fenestræ.

Ædificata est

Anguibus ædes.

 

³⁵ Flumine euntes

Musaque cernit

Fædifragos, queis

Sica erat, uxor

Queisque aliena

Infatuata.

Membra Dracoque

Mordet; eisdem

Vescitur ursus.

Percipitisne?

 

³⁶ Sole sub orto

Condit opaca

Silva Luporum

Hem! genitricem.

Maximus olim

Exedet ipse

Denique lunam,

Horridus artûs.

 

³⁷ Is saturatur

Morte. Deorum,

Sanguine sedes

Spargit. Ut ante,

Postea nullus

Sol nitet; aura

Fitque nociva.

Percipitisne?

 

³⁸ Colle sonora

Pulsat et ales

Fila, gubernans

Numina sylvæ;

Sed super ilium

Silva canora

Consonat, ales

Purpureusque.

 

³⁹ Aurcus ales

Excitat omnes

Arce cubantes

Odinis alta.

Voce sed ater

Gallus in antris

Succinit Helæ

Horrisonante.

 

⁴⁰ Garmur humoque

Latrat in ima;

Vincula rumpet

Omnia ruens.

Plurima Musa

Scit; videt usque

Fata Deorum et

Ultima bella.

 

⁴¹ Sanguine Frater

Fratris inunetus;

Vincula stirpis

Nulla eoluntur.

Sæcula dura

Sunt, stupra multa,

Bellaque, scuta

Scissa, procellæ

Atque homicidæ,

Donec Olympus

Corruit; haut tum

Parcitur ulli.

 

⁴² Volvitur æquor,

Orbis inardet,

Gialare, соrnu,

Intonat Heimdal

Æthera scindens.

Nunc caput istud

Mimeris Odin

Consulit impos.

 

⁴³ Contremit Arbor,

Non ruit, orcum

Quando solutus

Locho rеlinquit.

[Сontremit orcus

Horridus umbris,

Quemque repente

Exedet ignis].

 

⁴⁴ Fax oritur jam

Dira cometæ;

Hesperus ævi,

Cymbaque mortis.

Æquor, (hic anguls

Orbis) anhelat;

Concinit undis

Ales ad ossa.

 

⁴⁵ Eurus arantes

Æquora natos

Muspele pellit;

Locho gubernat.

Quem comitatur

Effera turba,

(Соelitus ignes,

Flammæ et ab orco).

 

⁴⁶ Nunc quid Olympi

Numina et Orbis?

Saxa tremiscunt.

Concio Divúm

Consulitю Ima

Terra gemiscit,

Conscia finis.

Percipitisnу?

 

⁴⁷ Ignis olympi

Rex venit austro,

Solis et instar

Concutit ensem.

Rupeque scissa,

Silva ruit, gens

Competit orcum.

Et polus hiscit.

 

⁴⁸ Adgeme rursus

Hlina, lupo quum,

Odin inhæret

Prœlio atroci.

(Surturus illum,

Quo Bele cæsus,

Tum necat) Odin

Nam perimetur.

 

⁴⁹ Armipotente

Odine natus

Vidarus hostem,

Stirpe gigantum,

Sistit,et ensem

Corde recondit.

Odin inultus

Non moriatur.

 

⁵⁰ Emicat heros,

Hlodine natus,

Monstra retrudens.

Odinides jam

Enecat anguem

Orbis, in orbe

Ultimus heros.

Tres modo passus

Ter fugit anguem

Fiorgyne natus,

Dum sine menda

Nutet uterque.

 

^52[2] Sol tenebratur

Terra marique

Sidit et astra

Clara fugantur.

Corripit ignis

Arborem, ubi astra

Poma; præumbrat

Sidera furnus.

"Latrat ….”

 

⁵² Exsilit undis

Altera terra

Illa virebit

Tempus in оmne.

Hic jungа linquit

Rivus, et ales

Pendet оdоrans

Æthere pisces.

 

⁵³ Convenit Ida

Concio Asarum

Colloquiturque

De angue marino,

[Dequc patratis],

Summus Asarum

Quæ docuisset

Ante, recordans.

 

⁵⁴ Nunc quoque miræ

Inveniuntur

Gramine tectæ

Forte tabellæ

Quas tenuissent

Tempore primo

[Divaque proles

Multiplicantis]

 

⁵⁵ Nil sere. Flavent

Nunc tamen arva.

Occidet angor;

Balder adibit; -

Balder et Hœder,

Gratus uterque

Omnipotenti.

Percipitisne?

 

⁵⁶ Ecce piatus

Acriter Ноenir!

Nunc ibi Fratrum

Juncta tenebunt

Regna Nepotes.

Percipitisne?

 

⁵⁷ Clarior ipso

Sole renidet

Gimle. Refulgent

Aurea tecta.

Hic bonus omne

Vivet in ævum

Atque fruetur

Sorte beata.

 

⁵⁸ [Nunc venit atque

Judicat оmnеs,

Qui super astris

Jurа gubernat.

Mitigat hostes

Constituitque

Ipse futuræ

Prœmia Vitæ.]

 

⁵⁹ Ater et anguis,

Emicat; atrox

Æthera scindens

Rupit ab orco.

Qui sibi dentur,

Hos levat alis;

Aufugit et jam

Volvitur umbris.

 

Примітки:

[1] У виданні затерто частину слова. – Ілько Біленко-Шумахер.

[2] У виданні допущено помилку, адже це строфа 51. – ІБШ.